วัดอยู่ห่างจากตัวอำเภอพระพรหมหลายกิโลเมตร ทุกปีญาติโยมพยายามนิมนต์พระภิกษุมาจำพรรษาแทบจะไม่ได้ ส่วนใหญ่พระจะถามว่ามีรายได้เท่าไหร่? สาเหตุเพราะพระไม่มีกิจนิมนต์จึงไม่มีปัจจัยสำหรับซื้อความสะดวกสบาย พระที่วัดทุกรูปต้องบิณฑบาตเพราะเป็นกิจของสงฆ์ เมื่อมีข้าวในบาตรถึงจะไม่มีปัจจัยพระก็ดำรงชีพอยู่ได้
ความปรารถนาที่จะปรับปรุงศาลากลางน้ำนั้นแรงกล้ายิ่ง จึงตัดสินใจใช้วิชาความรู้ในสมัยยังเป็นฆราวาสมาใช้ในการหาปัจจัยเพื่อใช้ในการพัฒนาวัดนั้นคือการดูหมอ จึงได้คิดปรึกษากับลูกศิษย์ถึงความเหมาะสมในการรับบริจาคเงินเพื่อปรับปรุงศาลากลางน้ำ
“ไม่ต้องห่วงครับหลวงพ่อ ผมจัดการให้พรุ่งนี้เรียบร้อยครับ”โยมชัยกล่าว
เช้าวันถัดมาลูกศิษย์ทำป้ายเล็กๆมาให้ บนป้ายเขียนไว้ว่า “ไม่รับถวายปัจจัยจากการดูหมอ” เมื่อพระสุเมโธได้เห็นทำให้เกิดความรู้สึกที่ดีมาก แต่หลังจากนั้นก็มีลูกศิษย์อีกคนเดินตามเข้ามา เขาได้ยกตู้บริจาคขนาดใหญ่มาไว้ตรงหน้าโต๊ะหมู่บูชา มีตัวหนังสือเขียนไว้ว่า “เชิญร่วมบริจาคค่าน้ำค่าไฟ”
”ใช้ได้มั๊ยครับหลวงพ่อ”โยมชัยพูด
หลวงพ่อได้แค่พยักหน้า นี่เรียกว่าตกบันไดพลอยโจร
หนึ่งเดือนต่อมาเมื่อมีปัจจัย การก่อสร้างก็เริ่มต้น เริ่มต้นด้วยลงตอหม้อสะพาน เทพื้นคอนกรีตเพื่อทำทางเดินเชื่อมไปยังศาลากลางน้ำ
เมื่อญาติโยมรู้ก็เริ่มเข้ามาบริจาคสบทบมากขึ้นเรื่อยๆ บางรายมาดูลายมือและได้ร่วมบริจาคการก่อสร้างเช่นกัน ปัจจุบันจึงต้องเพิ่มตู้รับบริจาคสมทบทุนการก่อสร้างและการปรับปรุศาลากลางน้ำ
”กราบนมัสการค่ะหลวงพ่อ ดิฉันมาดูหมอเจ้าค่ะ”สีการูปร่างสันทัดพูดขึ้น
”ได้สิโยม”พระสุเมโธพูดด้วยน้ำเสียงเป็นปกติ เพราะนี่ไม่ใช่เป็นรายแรก แต่เป็นอีกหนึ่งในจำนวนคนหลายคนที่เข้ามาดูหมอเมื่อรู้ข่าว
ในช่วงท้ายของการดูลายมือ พระสุเมโธได้พูดขึ้นว่า
”โยมมีวิญญาณสัมภเวสีคอยติดตามขอส่วนบุญมา 2-3ปีแล้ว”
”หลวงพ่อรู้ได้ไง?”สีกาถามด้วยความสงสัย
”ดูจากลายมือหนะโยม โยมไม่เชื่อหรือ โยมไม่จำเป็นต้องเชื่อก็ได้นะ แต่ให้หมั่นทำบุญอุทิศส่วนกุศลบ้าง”พระสุเมโธพูด
”โธ่! ไม่เชื่อก็บ้าแล้ว ก็ฉันนี่และที่เป็นวิญญาณสัพเวสี”สีกาพูด
หลวงพ่อทำหน้างงงงและเหมือนจะเข้าใจในที่สุด
”โยมไปเบียดเบียนเขาทำไม ทำอย่างนี้มันเป็นบาป”พระสุเมโธพูด
”ไม่ตั้งใจเบียดเบียนหรอกค่ะหลวงพ่อฉันอยากมาเที่ยว อยู่บ้านมันเหงา ลูกหลานไม่อยู่บ้านสักคน”ผีผู้หญิงกล่าว
”อ้าวไม่ได้อยู่บ้านเดียวกันเหรอโยม”พระสุเมโธพูด
”อยู่บ้านติดกันค่ะหลวงพ่อ เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่สมัยเด็ก เพื่อนมันไม่โกรธฉันหรอกค่ะ เพราะเข้าสิงมันบ่อย”ผีผู้หญิงพูด
”กลับไม่เถอะโยม ออกจากร่างเสียเถอะอย่าเบียดเบียนเพื่อนโยมอีกเลย”พระสุเมโธพูด ดูเหมือนไม่ค่อยจะเชื่อคำพูดนั้น
“ก็ได้ค่ะ”ผีผู้หญิงพูด
”ดีแล้วโยม”พระสุเมโธพูด
”ฉันจะกลับบ้านยังไงหล่ะค่ะกลับไม่ถูก ขึ้นรถสายอะไร?”ผีผู้หญิงพูด
‘พูดเล่นหรือพูดจริงเนี่ย! ผียังต้องขึ้นรถสองแถวด้วยเหรอ?’พระสุเมโธคิด
‘จะให้โทรเรียกรถแท็กซี่ให้ด้วยดีมั๊ย’พระสุเมโธเริ่มคิดหนัก
“ไปก็ได้ค่ะหลวงพ่อ แต่อย่าลืมบอกเพื่อนฉันว่า ก่อนกลับอย่าลืมทำบุญให้ฉันด้วย”ผีผู้หญิงพูด
”ได้ๆๆๆโยม”พระสุเมโธพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
อยู่ๆสีกาท่านนั้นหลับตาและก็ล้มตัวหงายหลัง แต่ก็ลุกขึ้นทันทีหันมามองเห็นพระที่อยู่ตรงหน้า
”อ้าว! มาได้ไง? กำลังทำกับข้าวอยู่เลย ทำเสียงานอีกแล้วเพื่อนเรา”สีกาพูดบ่นขึ้นมาเหมือนเห็นเรื่องปกติ ว่าเหตุการณ์เช่นนี้เคยเกิดขึ้นมาก่อน
”ขอโทษด้วยค่ะหลวงพี่ ที่เพื่อนหนูมารบกวน”สีกาพูด
”ทำไมโยมไม่ขอร้องเพื่อนหล่ะว่าอย่าได้มารบกวนโยม”พระสุเมโธพูด
”ทำไม่ได้ค่ะหลวงพี่ มันขู่หนูว่าถ้าไม่พามันเที่ยวมันจะไม่บอกหวยให้หนู”สีกาพูด น้ำเสียงฟังดูพูดไม่เต็มคำนัก
พระสุเมโธทำหน้าเหมือนจะเข้าใจ
‘สมรู้ร่วมคิดหลอกพระมันบาปนะโยม’พระสุเมโธได้แต่คิด เสียงไม่ได้หลุดออกจากปาก
การดูหมอก็ยังดำเนินต่อไป สักพักหนึ่งสีกาก็ได้กราบลาพระ
หลวงพ่อนึกขึ้นได้
‘ต้องให้คุณชัยทำป้ายเพิ่มอีกหนึ่งชิ้นให้เขียนคำว่า
”พระจำวัดห้ามรบกวน”’
ได้พักเสียทีหลวงพ่อ!