ออกพรรษาแล้วพระสุเมโธเตรียมความพร้อมที่จะเดินทางไปจังหวัดลำปาง เพราะได้รับกิจนิมนต์ไปจำพรรษาที่วัดร้างบนยอดดอย จากญาติโยมที่รู้จักเมื่อครั้งธุดงค์ไปทางภาคเหนือ ได้ข่าวมาว่าวัดแห่งนี้พระที่ไปจำวัดที่นั่นไม่สามารถอยู่ได้เกิน 3วัน เป็นโบราญสถานที่ยังไม่ได้ขึ้นทะเบียน มีซากฐานอุโบสถอายุกว่า 600ปี
หลังฉันเช้าพระสุเมโธเดินลงไปยังศาลาริมน้ำภายในวัดเพื่อทำความสะอาด วันนี้จะมีลูกศิษย์พาครอบครัวมาเยี่ยมเยียน ลูกศิษย์คนนี้เป็นพยาบาลฝ่ายวิชาการทำงานที่โรงพยาลประจำจังหวัดนครศรีธรรมราช
สักครู่หนึ่งได้มีรถยนต์ขับเข้ามายังศาลาริมน้ำ ลูกศิษย์ชื่อกวางและผู้ชายคนหนึ่งเดินลงจากรถ
“นมัสการค่ะหลวงพ่อ”สีกากวางพูด
”โยมกวางมาหาหลวงพ่อมีเรื่องอะไรหรือปล่าว?”พระสุเมโธพูด
”มาลาหลวงพ่อค่ะ นี่สามีลูกค่ะทำธุรกิจโรงแรมที่จังหวัดเชียงราย”สีกากวางพูดแนะนำสามี ผู้มีรูปร่างท้วมมีลักษณะของผู้มีฐานะ
สาเหตุที่สีกากวางแทนตนเองว่าลูก เพราะเธอรู้ด้วยญาณว่าพระสุเมโธนั้นเคยเป็นพ่อเมื่อพันกว่าปีก่อน เป็นเรื่องที่รู้กันเฉพาะเพื่อนสนิทและคนในครอบครัวเท่านั้นที่รู้ว่าเธอมีญาณพิเศษสามารถระลึกชาติได้ ส่วนญาณเทพองค์ใดที่เธอมีนั้นพระสุเมโธไม่เคยถาม
”เจริญพรโยม”พระสุเมโธพยักหน้ารับเมื่อชายหนุ่มก้มลงกราบ
”โยมชื่ออะไรหล่ะ?”พระสุเมโธถาม
”ปรเมศครับหลวงพ่อ”ชายหนุ่มตอบ
หลวงพ่อหันไปทางสีกากวางแล้วถามขึ้นว่า
”ไม่คิดว่าจะได้ย้ายเร็ว ได้ข่าวว่าทำเรื่องขอย้ายไม่ถึง 6 เดือน”
”เป็นห่วงคุณเมศค่ะอยากตามไปดูแล และที่สำคัญต้องไปทำงานบางอย่างให้กับหลวงพ่อด้วย”สีกากวางพูด
”อ้าวแล้วเกี่ยวอะไรกับหลวงพ่อ?”หลวงพ่อพูดขึ้นด้วยความสงสัย
”ต้องไปแก้ไขปัญหาในอดีตที่ลูกหลานของหลวงพ่อสร้างเอาไว้ เดือนหน้าหลวงพ่อจะขึ้นภาคเหนือไม่ใช่หรือคะ?”สีกากวางพูด
”เห่อ! รู้ดีไปหมดนะเรา”พระสุเมโธพูด
”ลูกไม่ได้มีญาญรู้หรอกค่ะ แค่เพื่อนที่โรงพยาบาลบอกค่ะ”สีกากวางพูด
หลวงพ่อพยักหน้าเหมือนจะรู้ว่าใครเป็นคนบอก สีกากวางพูดต่อว่า
”หลวงพ่อขึ้นไปธุดงค์ทางเหนือบ่อยๆคงได้ทราบตำนานโยนกนคร”
“พอจะทราบมาบ้าง แต่ไม่ละเอียดนัก มีประวัติความเป็นมาอย่างไรบ้าง?”พระสุเมโธพูด สีกากวางก็เริ่มเล่าตำนานในอดีต
“เจ้าชายสิงหนวัติ พาไพร่พลออกจากเมืองราชคฤห์ เดินทางลงมาทางตะวันออกเฉียงใต้ได้สี่เดือน ระหว่างที่เจ้าชายสิงหนวัติหาที่สร้างเมืองอยู่ ได้พบกับพราหมณ์ผู้หนึ่งชื่อว่า "พันธุพราหมณ์ " ซึ่งเป็นพญานาคจำแลงมา ได้บอกเจ้าชายสิงหนวัติว่า ที่นี้เป็นที่ควรแก่การสร้างเมือง เจ้าชายสิงหนวัติพบที่ราบกว้างไม่ห่างไกลจากลำน้ำโขง มีลำน้ำเล็กใหญ่และลำห้วยเหมาะต่อการทำไร่ทำนา เจ้าชายสิงหนวัติจึงได้สร้างเมืองบริเวณนี้ และตั้งชื่อว่า"นาคพันธุ์สิงหนวัติ"
อาณาจักรโยนก มีกษัตริย์ปกครองต่อเนื่องถึง 46 พระองค์ เมื่อถึงสมัยขององค์สุดท้ายคือ "มหาไชยชนะ" ก็ถึงกาลล่มสลาย ตามที่ตำนานเล่าขานว่า พญานาคตนหนึ่งจำแลงเป็นปลาไหลเผือกเป็นบริวารของพญานาคราชทำหน้าที่ดูแลรักษาลำน้ำกก วันหนึ่งชาววังและข้าราชบริวารได้ออกไปหาปลาในลำน้ำกก ได้พบปลาไหลเผือกยักษ์ลำตัวเท่าต้นตาล ยาวประมาณ ๗ วา จึงช่วยกันทุบตีและมัดลากปลาไหลตัวนั้นมาถวายพระเจ้าไชยชนะ พระองค์จึงสั่งให้ฆ่าและชำแหละเนื้อแจกจ่ายกันกินโดยทั่วในราตรีกาลนั้น
ความทราบถึงพญาศรีสัตตนาคราชและพญานหุตตนาคราช จึงได้สั่งให้พญานาคได้พาพลโยธามุดดินควักพื้นบาดาลใต้พสุธาแห่งนครโยนก ในช่วงปฐมยาม เหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดก็บังเกิดขึ้นอย่างเฉียบพลันทันที คือ เกิดฝนตกหนัก ฟ้าร้อง ฟ้าผ่าอื้ออึงไปทั่วนคร ล่วงเลยถึงมัชฌิมยาม ฟ้าฝนยิ่งตกหนักขึ้น ฟ้าร้องฟ้าผ่า และแผ่นดินไหว เสียงอื้ออึงอลหม่านกึกก้อง ทั่วทั้งนครกลายเป็นหนองน้ำไปในชั่วพริบตาเป็นการสิ้นสุดลงของโยนกนคร”
”หลวงพ่อเดินทางถึงวัดไลน์บอกลูกด้วย ลูกกับสามีจะไปรับหลวงพ่อเราจะไปทำธุระที่เชียงแสนค่ะ เมืองโยนกนครค่ะ”สีกากวางพูด
ทั้งสองเริ่มพูดคุยรายละเอียดเพิ่มเติมและการเตรียมความพร้อมเมื่อไปถึง ไม่นานทั้งสองได้กราบลาพระสุเมโธ
หลังจากนั้นหนึ่งเดือนพระสุเมโธได้เดินทางมาถึงวัดบนดอย ที่นี่ไม่มีอุโบสถ มีแต่ศาลาโรงธรรมหลังเล็ก กุฏิไม้จำนวน 3หลังเป็นกุฏิยกพื้นทั้งหมด พื้นที่โดยทั่วไปภายในวัดมีต้นไม้ใหญ่ทำให้ดูร่มรื่น มีที่สำหรับเดินจงกรมทุกกุฎิ
หนึ่งสัปดาห์ต่อมาหลังจากบิณฑบาตรและฉันเช้า ก็ต้องทำความสะอาดลานวัดเพราะต้นไม้เยอะใบไม้จึงร่วงเยอะไปด้วย
‘สิ่งที่เขาพูดอาจจริงหรือเท็จ เรามิอาจรู้ได้ แต่เมื่อเขาศรัทธาเขาให้เราไปเราก็ไป ทำสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อบุคคลต่อจิตวิญญาณตามกำลังความสามารถ’พระสุเมโธคิดขณะกวาดลานวัด
เช้าวันรุ่งขึ้นสองสามีภรรยาได้มารับตามกำหนดนัดหมาย ใช้เวลาเดินทางไม่กี่ชั่วโมงก็ถึงที่หมาย มีถนนเรียบหนองน้ำแต่แทบจะไม่มีน้ำเลย ช่วงนี้กำลังเข้าหน้าหนาว ถึงจะมีแดดแต่อากาศโดยทั่วไปกลับเย็นสบาย และแล้วรถยนต์ได้ถึงจุดหมายปลายทาง สีกากวางลงจากรถจัดเตรียมดอกไม้ธูปเทียน หาตำแหน่งจัดวางให้เหมาะสม
”งานนี้ทำไม่ต้องเป็นหลวงพ่อที่ทำหน้าที่ ให้พระรูปอื่นทำแทนได้หรือไม่”พระสุเมโธถาม
”ต้องหลวงพ่อเท่านั้นค่ะเพราะหลวงพ่อเป็นบรรพบุรุษของผู้ที่ได้ลบหลู่พญานาคราชที่ดูแลพื้นที่แห่งนี้ ตราบใดที่พญานาคราชไม่อโหสิกรรมให้ สถานที่แห่งนี้จะถูกปิดตลอดไป ทำอะไรก็จะไม่เจริญ ลูกทำมาหลายครั้งแล้วแค่ไม่เคยสำเร็จเพราะท่านไม่ยกโทษให้”สีกากวางพูด เมื่อจัดวางดอกไม้และจุดธูปเทียนแล้ว สีกากวางได้ให้สามียื่นธูปให้พระสุเมโธ
”#$%^&*$%^&$%^&”สีกากวางพูดภาษาเทพเพื่อพูดคุยกับพญานาคราช มีแต่เธอที่เข้าใจคนอื่นมิอาจเข้าใจได้
”นิมนต์หลวงพ่อกล่าวขออโหสิกรรมด้วยค่ะ”สีกากวางพูดเตือน
”อาตมาพระสุเมโธขอบารมีองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นกำลังในพิธีกรรมนี้ อาตมาขออโหสิกรรมต่อเหล่าเทพยาดา โดยเฉพาะท่านพญานาคราชและเหล่าพญานาคทุกตนแทนลูกหลานที่ได้ล่วงเกินท่านทั้งหลาย ได้เปิดสถานที่นี้ให้ได้มีการพัฒนานำความกินดีอยู่ดีให้กับชาวบ้านในพื้นที่ด้วยเทอญ”พระสุเมโธพูดเสร็จได้กรวดน้ำอุทิศส่วนกุศล
”#$%^&*$%^&$%^&”สีกากวางพูดภาษาเทพ เมื่อเสร็จสิ้นใบหน้าก็ปรากฏรอยยิ้ม
”ท่านปู่พญานาคราชรับการขออโหสิกรรมแล้วค่ะ”สีกากวางพูด
ก่อนกลับได้แวะเยี่ยมชมวัดป่าหมากหน่อ กราบนมัสการท่านเจ้าอาวาสหลังจากนั้นก็เดินทางกลับ
‘กรรมคือการกระทำใดๆที่เป็นกุศลกรรมก็ดีอกุศลกรรมก็ดี เมื่อได้กระทำต่อกันแล้วต่างก็ก่อภพชาติเพื่อชดใช้กรรมนั้นด้วยกันทั้งสิ้น การอโหสิกรรมจะช่วยบรรเทาหรือลบอุปทานที่บุคคลต่างมีต่อกัน’